Tijdens de eerste dag van Zomercampus010 nam het NRC een kijkje in de klas, zij maakten een reportage.

Néé, had de negenjarige Roan tegen zijn moeder gezegd. Ik wíl niet naar die zomercampus toe. Had Roan net groep vijf van basisschool De Mare in Rotterdam-Zuid achter de rug, moest hij van zijn moeder in de zomervakantie wéér naar een soort les. „Alleen rekenen vind ik leuk”, vertelt hij, „want dat vind ik makkelijk.” Maar je gaat er spelletjes doen, had zijn moeder verteld. En nu zit Roan deze maandag dan toch bij de opening van de Zomercampus010 in het Zuiderpark. Net heeft zijn groepje hiphopdansles gekregen, straks gaan ze leren waveboarden. „Leuk”, vindt hij. „Ik ben blij dat het geen school is.”

Ruim 4.400 basis- en 250 middelbare scholieren in Rotterdam doen mee aan de Zomercampus010, de grootste zomercampus van Nederland, volgens initiatiefnemer Samuel Schampers van het lokale Jeugdfonds Sport & Cultuur. Het is een gratis programma tot eind augustus, vooral voor leerlingen die niet op vakantie gaan of wat extra kennis kunnen gebruiken – bijvoorbeeld wegens de coronapandemie en het thuisonderwijs. De kosten van zo’n 2,4 miljoen euro worden betaald door het ministerie van OCW, de gemeente, het Jeugdfonds Sport en Cultuur en andere organisaties en bedrijven.

Bijles en challenges
Jongeren in 3 vmbo, 4 havo en 5 vwo krijgen voor hun eindexamenjaar in twee weken bijles in één schoolvak naar keuze. Ook krijgen ze ‘challenges’ of opdrachten zoals: richt de binnenstad in voor de anderhalvemetersamenleving, en hoe kan je wijk je gezondheid of de circulaire economie stimuleren?

Eigenlijk was er plek voor wel 1.500 middelbare scholieren, maar het aantal (vrijwillige) aanmeldingen van jongeren is tegengevallen. „Die jongens denken: het is zomer, ik ga gewoon lekker een beetje ballen op het plein”, zegt Schampers. „Waar we lering uit moeten trekken is: als je vijftien jaar bent, maak je zelf die keuze, niet je ouder.”

Het programma voor kinderen uit groep drie tot en met zeven bestaat uit tien dagdelen met sport, natuur, cultuur en techniek. Ook maken ze in groepjes een kinderkrant om meer te leren over bijvoorbeeld interviewen, stukjes schrijven, foto’s maken en cartoons tekenen. „Ik dacht eerst dat we écht op zomerkamp gingen”, vertelt Livia (8).

Kikkergroene hoodie
Op deze eerste ochtend krijgen alle kinderen eerst een kikkergroene hoodie, een blauw T-shirt en een lunchbox met een krentenbol. Er gaat ook een grote krat bananen, appels en sinaasappels rond – maar die willen ze niet. Het is een vrolijke, drukke boel. Vertederd maken ouders filmpjes van hun stuiterende kinderen.

„Juf, ik krijg mijn trui niet uit.”

„Meester, iemand heeft mijn witte sleutelhanger gestolen.”

„Gaan we naar Intertoys?!”

„Mijn tas lekt!”

„Houd het hoofd koel”, is een van de instructies die de begeleiders hebben meegekregen, zegt studentenmentor Yesir Sewgobind (19), student psychologie aan de Erasmus Universiteit. „Probeer een soort grote broer of zus te zijn, zorg dat ze een leuke dag hebben.”

Mooi initiatief, vindt Riccardo Houtman, een van de weinige papa’s die erbij staat. Als er geen pandemie was, zouden ze 1.736 kilometer naar zijn schoonouders in Bosnië zijn gereden, zegt hij. Zijn dochtertje Alina (8) heeft nu helemaal toegeleefd naar de zomercampus. „Wij zien het als een extra stimulans om vriendjes en vriendinnetjes te maken”, zegt Houtman.

We gaan eerst kennismaken, zeggen leraren Hacham Arab en Ethan Haynes (beiden 26) tegen groepje K1 in een zaaltje in Zwemcentrum Rotterdam bij Zuidplein. Wat zijn jullie hobby’s? Nou, zeggen de kinderen: zwemles, voetballen, gamen, taekwondo, dansen, zingen én „Arabische les”.

Wat is een krant, vragen de leraren ook. Daar staat in wat er is gebeurd, hier en in het buitenland, weet groepje K1 heel goed. Welke landen kennen jullie dan? „Duitsland, Engeland, China, Amerika, Mocro.” Nee, Marókko, verbetert meester Hacham lachend. „En Hindoestaan-land.” Ja, bijna: India.

Lees hier het gehele artikel verder.